Vienetenne a Positano
Ce venètte nu furastiere,
ce venètte tant’anne fa…
(Coro): Ce venètte tant’anne fa…
Só’ tant’anne lle pare ajere
nun se stanca cchiù d”a guardá!
(Coro): Nun se stanca cchiù d”a guardá!
Fuje ‘o stesso cu nu pittore
fá nu quadro…po’ n’ato e po’…
Dice: Parto! ma sempe ‘o core
risponne: No!
Oje bella, viéneténne a Positano…
addó’ ll’uocchie cu ‘e suonne
‘ncantáte se pònno guardá…
Addó’ se vótta ‘o vverde ‘int”o tturchino
e na casa se ‘ntóppa
cu n’ata ca ‘ncòppa lle sta…
Oje bella, fa’ na ‘ntésa cu st’ammore,
cu me, ca si vuó’ stu core,
t’aspetto ccá!
II
Stu paese s’appiccia, e pare
nu presepio ‘nnanze a te…
(Coro): Nu presepio ‘nnanze a te
Ogne sera, fra cielo e mare,
stu miracolo puó’ vedé…
(Coro): Stu miracolo puó’ vedé…
Pe’ ‘sta cosa ca s’è saputa,
comm’è stato, se pò capí:
Tutt”a gente, quann’è venuta,
nun vò’ partí…
Oje bella, viéneténne a Positano
…………………………..