Storta va deritta vene

Stòrta va, deritta vène,
sèmpe stòrta nun pò ghì,
 
Te pare ‘nu mistèro
ca stóngo sèmpe allèro
‘a ch’hê saputo ca sto ruvinato?
Embè me sò’ cagnato,
me sóngo rassignato,
mo pènzo sulo a mme!
Je curo ‘e niérve miéje cu sta ricètta
e benedico a chillo ca l’ha fatta.
 
Stòrta va, deritta vène,
sèmpe stòrta nun pò ghì,
spisso ‘o mmale
pòrta ‘o bbène
pò tardà ma ha da venì!
Nun me spòstano manco ‘e ffèmmene
si minacciano ‘nfamità!
Nun me piglio cchiù ‘n’ómbra ‘e còllera!
Quanta felicità!
Quanta felicità!
 
Sarrà ‘stu sóle ‘e sta città,
sarrà ‘stu mare ca sta ccà,
sarrà chi ‘o ssape che sarrà,
ca tutte ‘e guaje me fa scurdà!
 
Stòrta va, deritta vène,
sèmpe stòrta nun pò ghì,
Stòrta va, deritta vène,
sèmpe stòrta nun pò ghì,
 
Stòrta va, deritta vène,
sèmpe stòrta nun pò ghì,
spisso ‘o mmale
pòrta ‘o bbène
pò tardà ma ha da venì!
Nun me spòstano manco ‘e ffèmmene
si minacciano ‘nfamità!
Nun me piglio cchiù ‘n’ómbra ‘e còllera!
Quanta felicità!
Quanta felicità!
 
Sarrà ‘stu sole ‘e sta città,
sarrà ‘stu mare ca sta ccà,
sarrà chi ‘o ssape che sarrà,
ca tutte ‘e guaje me fa scurda!
 
Stòrta va, deritta vène,
sèmpe stòrta nun pò ghì.
Stòrta va, deritta vène,
sèmpe stòrta nun pò ghì.